Ο πρωταγωνιστής είναι ένας μεσήλικας άνδρας που έχει προβλήματα ψυχικής υγείας. Είναι ενήμερος για την κατάστασή του και θέλει να βρει το καλύτερο φάρμακο για να αισθανθεί καλύτερα. Έχει μια πολύ κοινωνική ζωή, πολλούς φίλους που τον περιβάλλουν και είναι αυτόνομος στην καθημερινή του ρουτίνα. Μερικές μέρες είναι πιο δύσκολο γι ‘αυτόν επειδή δεν θέλει να σηκωθεί από το κρεβάτι και ξοδεύει το μεγαλύτερο μέρος της μέρας του ξαπλωμένος σε αυτό. Αναγνωρίζει επίσης πόσο βοήθεια του δίνει η μητέρα του και ως εκ τούτου θέλει να της το ανταποδώσει ξεκινώντας ένα «πλάνο παρέμβασης».
Μια μέρα πηγαίνει σε ένα κέντρο ημέρας μαζί με τη μητέρα του. Ενώ ο πρωταγωνιστής μιλά στον επαγγελματία σχετικά με το «πλάνο παρέμβασης» που πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή, η μητέρα του τον προσβάλλει συνεχώς λέγοντας όπως «Δεν κάνεις τίποτα» ή «Ξοδεύεις όλη τη μέρα σου καπνίζοντας» ή «Πρέπει να κάνω τα πάντα για σένα «. Κατά συνέπεια, η έλλειψη αυτονομίας του μπορεί να προκλήθηκε από τις ελεγκτικές στάσεις της ίδιας της μητέρας. Ως εκ τούτου, ο πρωταγωνιστής πιστεύει σε ό, τι λέει εκείνη και αισθάνεται κατώτερος, ανίκανος και ανήμπορος να είναι πολύ ανεξάρτητος, ειδικά όταν είναι στο σπίτι, ακόμα κι αν χειρίζεται σωστά τη ζωή του. Η στάση της μητέρας του δεν θα τον βοηθήσει κατά τη διάρκεια της αποθεραπείας και ο επαγγελματίας το γνωρίζει. Ο άντρας είναι αποφασισμένος να βελτιώσει τη ζωή του · ωστόσο, δεν θα λειτουργήσει εάν η μητέρα του συνεχίσει να του λέει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς τη βοήθειά της.
o Τύπος επιθετικότητας: Σχετική επιθετικότητα – συναισθηματική βία
o Συναισθήματα: ενοχή, ντροπή
o Αντιμετώπιση: Στρες που σχετίζονται με ψυχικές ασθένειες / θυματοποίηση και αυτο-στίγμα
o Αντιμετώπιση: Λειτουργικές στρατηγικές αντιμετώπισης.
o Ερωτήσεις και απαντήσεις για να προβληματιστούν σχετικά με / να εργαστούν κατά τη διάρκεια της συνεδρίας σχετικά με την κατάσταση του σεναρίου: